| 1 | ปริยัติ (พุทธพจน์ที่ควรเล่าเรียน) มี ๓ (อ.อลคัททูปมสูตร) 18/305/1618/305/16 18/289/2 |
| 2 | บรรดาความปรารถนาทั้ง ๒ อย่าง (อ.อนังคณสูตร) 17/378/1817/378/18 17/305/14 |
| 3 | ปลาอานนท์เอาหางอวดปลา เอาศีรษะอวดงู เหมือนบุคคลผู้คุยโตก็เช่นนั้น. (อ.วัตถูปมสูตร) 17/446/1617/446/16 17/362/24 |
| 4 | ตปสฺสิโน อุปกฺกิเลโส โหติ ได้แก่ นี้คืออุปกิเลสของผู้มีตบะ (ความเพียรเครื่องเผากิเลส) (อ.อุทุมพริกสูตร) 15/87/1115/87/11 15/86/9 |
| 5 | โรคของบรรพชิต ๔ อย่างนี้ (โรคสูตร) 35/373/935/373/9 35/390/2 |
| 6 | ภิกษุรูปหนึ่งชื่อ ปิยคามิกะ เห็นลาภของพวกภิกษุผู้สมาทานธุดงค์แล้วคิดว่า เราก็จะสมาทานธุดงค์ ทำลาภให้เกิดขึ้นบ้าง (อ.ภยเภรวสูตร) 17/291/1117/291/11 17/237/6 |
| 7 | เป็นผู้หนักในลาภแสดงธรรม (อ.สังคีติสูตร) 16/313/1416/313/14 16/298/5 |
| 8 | เราจักได้ลาภหรือสักการะเพราะอาศัยธรรมเทศนานี้ (อ.เวนาคสูตร) 34/313/534/313/5 34/318/8 |
| 9 | บุคคลผู้ประกอบด้วยความเป็นผู้ปรารถนาลามกนั้น ย่อมตั้งอยู่ในฐานะเป็นคนล่อลวง. (อ.รถวินีตสูตร) 18/362/2018/362/20 18/347/24 |
| 10 | ภิกษุผู้เข้าสู่สกุลประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ย่อมไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่พอใจไม่เป็นที่เคารพ และไม่เป็นที่สรรเสริญในสกุล (กุลูปกสูตร) 36/250/436/250/4 36/248/4 |
| 11 | ภิกษุผู้เป็นอามิสทายาท (เป็นทายาทเพราะอาศัยลาภสักการะ) ย่อมโกรธคนอื่นที่ได้ลาภ (อ.ธรรมทายาทสูตร) 17/255/417/255/4 17/208/25 |
| 12 | เธอติดใจหมกมุ่นพัวพันไม่เห็นส่วนที่เป็นโทษ ไม่มีปัญญาสลัดออกฉันบิณฑบาตเธอตรึกกามวิตกบ้าง ตรึกพยาบาทวิตกบ้าง ฯลฯ ทานที่ให้แก่ภิกษุชนิดนี้เราหากล่าวว่ามีผลมากไม่ (กุสินารสูตร) 34/545/634/545/6 34/568/8 |
| 13 | ผู้เอิบอิ่มพรั่งพร้อมด้วยกามคุณ ๕ บำเรอ (เป็นผู้ปฏิบัติ)ตนอยู่ พอใจ ชอบใจถึงความปลื้มใจด้วยการบำเรอนั้น แม้ข้อนี้ก็ชื่อว่าขาด ทะลุ ด่าง พร้อย แห่งพรหมจรรย์ ฯลฯ (เมถุนสูตร) 37/132/1737/132/17 37/107/23 |
| 14 | บทว่า กุหา ได้แก่ เป็นคนลวงโลก ด้วยวัตถุเครื่องล่อลวง มีการร่ายมนตร์ เป็นต้น(การปลุกเสก) คือทำการล่อลวง (อ.ปุสสเถรคาถา) 53/218/153/218/1 53/207/19 |