| 1 | เหมือนปาราชิกข้อที่ 5 (อ.ปุตตมังสสูตร) 26/310/126/310/1 26/284/22 |
| 2 | ภิกษุทุศีลแม้นั่งบริโภคในท่ามกลางสงฆ์ก็ชื่อว่า บริโภคอย่างขโมย . (อ.จีวรสูตร) 26/625/1926/625/19 26/575/8 |
| 3 | ภิกษุที่บริโภคอย่างเป็นหนี้ (อ.โกสิยวรรค สิกขาบทที่ ๘) 3/951/173/951/17 3/898/2 |
| 4 | ภิกษุลามกบริโภคปัจจัย 4 ที่เขาถวายด้วยศรัทธา เที่ยวปล่อยจิตใจให้สนุกสนานต้องไหม้อยู่ในนรกตลอดพุทธันดรหนึ่ง (อ.ภิกขุสูตร) 26/722/726/722/7 26/678/2 |
| 5 | ภิกษุไม่ได้พิจารณาปัจจัย 4 แล้วบริโภค โดยมากจะไม่พ้นจากนรก และกำเนิดสัตว์เดรัจฉาน (อ.ลิตตชาดก) 56/321/1456/321/14 56/238/13 |
| 6 | ภิกษุไม่ได้พิจารณาปัจจัย 4 แล้วบริโภค แม้ของที่พวกญาติให้แล้วก็ตาม ย่อมไม่พ้นจากอัตภาพแห่งยักษ์และเปรต (อ.วิสสาสโภชนชาดก) 56/340/156/340/1 56/252/12 |
| 7 | พระทุศีลกินก้อนเหล็กแดงยังดีกว่ากินข้าวชาวบ้าน (อัคคิขันธูปมสูตร) 37/265/937/265/9 37/217/12 |
| 8 | ภิกษุทุศีล... คือเสนียด...คือโจร (เวรัญชกัณฑวรรณนา) 1/361/21/361/2 1/338/12 |
| 9 | มิจฉาชีพขั้นสุดยอด (จตุตถปาราชิกวรรณนา) 2/616/162/616/16 2/601/3 |
| 10 | ภิกษุเจริญเมตตาจิตแม้ชั่วครู่ ก็ชื่อว่า ไม่ฉันบิณฑบาตของชาวบ้านให้เสียเปล่า . (อัจฉราสังฆาตวรรค) 32/106/1132/106/11 32/90/11 |
| 11 | ภิกษุเจริญเมตตาไม่ฉันข้าวชาวบ้านให้เสียเปล่า (อรรถกถาสูตรที่๓) 32/121/1432/121/14 32/103/3 |