1 | ปัพพาชนียกรรม (ขับออกจากหมู่) พวกภิกษุผู้ประพฤติอนาจาร (กัมมขันธกะ) 8/45/18/45/1 8/44/15 |
2 | - วิธีทำปัพพาชนียกรรม (กัมมขันธกะ) 8/55/98/55/9 8/53/13 |
3 | - ลักษณะกรรมไม่เป็นธรรม ๑๒ หมวด (กัมมขันธกะ) 8/58/68/58/6 8/56/1 |
4 | - ลักษณะกรรมเป็นธรรม ๑๒ หมวด (กัมมขันธกะ) 8/62/48/62/4 8/60/1 |
5 | - ข้อที่สงฆ์จำนง ๑๔ หมวด (กัมมขันธกะ) 8/66/18/66/1 8/64/1 |
6 | - วัตร ๑๘ ข้อในปัพพาชนียกรรม (กัมมขันธกะ) 8/70/168/70/16 8/69/1 |
7 | - วัตรที่ไม่ควรระงับ ๑๘ ข้อ ๓ หมวด (กัมมขันธกะ) 8/74/18/74/1 8/72/1 |
8 | - วัตรที่ควรระงับ ๑๘ ข้อ ๓ หมวด (กัมมขันธกะ) 8/75/158/75/15 8/74/1 |
9 | - วิธีระงับปัพพาชนียกรรม (กัมมขันธกะ) 8/77/108/77/10 8/75/15 |
10 | พระอุบาลีทูลถามปัพพาชนียกรรม(การขับออกจากหมู่) ที่เป็นธรรม หรือไม่เป็นธรรม . (จัมเปยยขันธกะ) 7/403/17/403/1 7/384/1 |
11 | สงฆ์ที่ทำกรรมไม่เป็นธรรม สงฆ์นั้นย่อมมีโทษ (จัมเปยยขันธกะ) 7/403/227/403/22 7/385/9 |
12 | ธรรมฝ่ายดำและธรรมฝ่ายขาว ๙ อย่าง (สมถขันธกะ) 8/505/148/505/14 8/453/5 |
13 | ทำกรรมต่างๆลับหลัง พระพุทธเจ้าติเตียนว่าเป็นการกระทำของโมฆบุรุษ รูปใดทำต้องอาบัติทุกกฏ (สมถขันธกะ) 8/505/88/505/8 8/452/18 |
14 | ภิกษุที่บริสุทธิ์ไม่มีอาบัติ อันภิกษุไม่พึงยกเสียเพราะเรื่องไม่สมควร เพราะเหตุไม่สมควร รูปใดยกต้องอาบัติทุกกฏ (จัมเปยยขันธกะ) 7/379/97/379/9 7/363/3 |
15 | พระพุทธองค์ไม่อนุญาตการทำกรรมที่ไม่เป็นธรรม (จัมเปยยขันธกะ) 7/382/47/382/4 7/365/22 |
16 | ควรอนุวัตรตามในกรรมที่เป็นธรรมอย่างอื่นได้ แต่ในกรรมที่ไม่เป็นธรรมไม่ควรอนุวัตรตามแก่ใครๆ (อ.วัสสูปนายิกขันธกะ) 6/516/66/516/6 6/509/15 |
17 | หน้าที่ของโจทก์ (อุปาลิปัญจกะ) 10/794/810/794/8 10/723/1 |
18 | ข้อปฏิบัติของโจทก์และจำเลย (โจทนากัณฑ์) 10/677/1810/677/18 10/615/19 |
19 | คุณสมบัติของภิกษุผู้เป็นโจทก์ และคุณสมบัติผู้ถูกโจทก์ (โจทนาสูตร) 36/354/1436/354/14 36/350/6 |
20 | การส่งทูต,ส่งหนังสือ,ข่าวสาสน์ไปโจทก์ การโจทก์นั้น ไม่เป็นอันโจทก์. (อ.สังฆาทิเสสสิกขาบทที่ ๘) 3/499/213/499/21 3/474/26 |
21 | ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ 8 ควรทำหน้าที่ทูต (สังฆเภทขันธกะ) 9/309/119/309/11 9/304/17 |
22 | โจทก์ต้องขอโอกาสต่อจำเลย..ไม่ขอต้องทุกกฏ (อุโบสถขันธกะ) 6/441/126/441/12 6/366/1 |
23 | องค์ของภิกษุผู้ไม่ควรให้โอกาส (อุปาลิปัญจกะ) 10/795/1310/795/13 10/724/3 |
24 | องค์ของภิกษุผู้ควรให้ทำโอกาส (อุปาลิปัญจกะ) 10/796/510/796/5 10/724/15 |
25 | ภิกษุทั้งหลายแสดงพระศาสนานอกธรรมวินัย ในกรรมนั้นความเห็นแย้งใช้ไม่ได้ สงฆ์พึงห้ามเธอเสีย พึงให้เธอหลีกไป (อุปาลิปัญจกวัณณนา) 10/864/110/864/1 10/790/3 |
26 | เหตุให้เกิดสังฆเภท ๑๘ ประการ (สังฆเภทขันธกะ) 9/317/59/317/5 9/311/19 |
27 | องค์ของภิกษุผู้ไม่ ควรระงับอธิกรณ์ และผู้ควรระงับอธิกรณ์ (อุปาลิปัญจกะ) 10/833/1510/833/15 10/761/2 |
28 | องค์คุณ ๑๐ ประการของผู้ควรระงับอธิกรณ์ (สมถขันธกะ) 8/579/38/579/3 8/518/12 |
29 | วิธีให้สติวินัย (สมถขันธกะ) 8/588/168/588/16 8/526/17 |
30 | อธิกรณ์เกิดขึ้นที่ใด เมื่ออธิกรณ์ระงับแล้วจึงควรไปสู่ที่อื่น (เรื่องของพระองค์) 43/227/1343/227/13 43/175/10 |
31 | เมื่อมีผู้กล่าวติเตียน พุทธ ธรรม สงฆ์ พระพุทธองค์ให้ชี้แจงตามความเป็นจริง . (พรหมชาลสูตร) 11/3/1411/3/14 11/3/10 |
32 | พระพุทธเจ้าให้ขับสมณะขี้แกลบออกจากหมู่ (กรัณฑวสูตร) 37/326/1437/326/14 37/272/13 |
33 | ภิกษุแจ้งจับผู้อื่น หากเขาถูกปรับ ไม่เสียค่าปรับให้เขา ภิกษุนั้นต้องอาบัติ-ปาราชิก (อ.สัตตรสกัณฑ์ สิกขาบทที่ ๑) 5/48/95/48/9 5/45/11 |
34 | ภิกษุตู่เอาที่ไร่ที่นา ภิกษุฟ้องร้องยังโรงศาล เมื่อทำไม่ถูกวินัยย่อมมีโทษ . (ทุติยปาราชิกกัณฑ์) 2/20/112/20/11 2/19/2 |
35 | ภิกษุทำลายของโจรแม้อยู่ในวัดก็ไม่ควร เป็นสินใช้ (อ.สัตตรสกัณฑ์ สิกขาบทที่ ๑) 5/48/155/48/15 5/45/17 |
36 | ในกรณีภิกษุถูกฟ้อง ภิกษุไปให้การได้ ไม่ต้องอาบัติ (อ.สัตตรสกัณฑ์ สิกขาบทที่ ๑) 5/46/15/46/1 5/43/6 |
37 | โทษของการด่าและติเตียน พระอริยะ 11 ประการ (พยสนสูตร) 38/514/938/514/9 38/515/9 |
38 | ประทุษร้ายผู้มีศีลย่อมวิบัติ : พระเจ้าปเสนทิโกศลรับสินบน (อ.ภรุราชชาดก) 57/333/357/333/3 57/253/18 |
39 | จุดประสงค์ที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติการทำกรรมต่างๆในสงฆ์ (อ.พระสูตร) 33/509/333/509/3 33/489/13 |
40 | อันตรายพึงมีแก่ผู้ขุ่นเคือง น้อยใจ ในเมื่อมีคนติเตียน พุทธ ธรรม สงฆ์ . (พรหมชาลสูตร) 11/3/1411/3/14 11/3/10 |
41 | ภิกษุผู้คัดค้านการทำกรรมอันไม่เป็นธรรม...ภิกษุนั้นเป็นธรรมวาที (จัมเปยยขันธกะ) 7/424/37/424/3 7/404/16 |
42 | ภิกษุพวกฉัพพัคคีย์ ชวนกันออกไปนอกสีมา แล้วสมมุติกันให้เป็นผู้สอนภิกษุณี . (โอวาทวรรค สิกขาบทที่ ๑) 4/359/134/359/13 4/373/1 |
43 | มีความว่า พาภิกษุผู้ถูกยกวัตรนั้นไปนอกสีมา ให้แสดงอาบัติแล้วเรียกเข้าหมู่ . (อ.โกสัมพิขันธกะ) 7/503/137/503/13 7/480/15 |
44 | อาปัตตาธิกรณ์และกิจจาธิกรณ์ ต้องระงับด้วย สัมมุขาวินัย (สมถขันธกะ) 8/598/18/598/1 8/534/17 |
45 | วิธีเสียสละเงินทอง ในท่ามกลางสงฆ์ (โกสิยวรรค สิกขาบทที่ ๘ ) 3/942/63/942/6 3/889/6 |
46 | การรับภิกษุผู้ถูกสงฆ์ยกวัตรเข้าหมู่ (โกสัมพิขันธกะ) 7/488/37/488/3 7/465/21 |
47 | คำว่าพร้อมหน้าสงฆ์ในสัมมุขาวินัย (สมถขันธกะ) 8/575/78/575/7 8/515/12 |